Елімізде есту қабілеті нашар балалар көп пе? Статистика не дейді?
Шымкент қаласында есту қабілеті бұзылған балаларға арналған №1 мектеп-интернаттың директоры Айгүл Жамалбекова осы жайында әңгімелеп берді.
– Осы салада 30 жылдан бері тер төгіп жүрген маман ретінде айтыңызшы, есту қабілеті бұзылған балалардың статискасы азайды ма? Көбейді ме?
– Негізі көбейген сияқты. Енді дәл статистиканы білмеймін. Өткен жылы желтоқсан айында бізге Астанадан «Қазақстан» телеарнасынан журналистер келген-тұғын. Сонда журналистер «Ерекше балалар ең көп шоғырланған Шымкент пен Түркістан облысында» деп айтты. Интернатта дәл қазір жүз жетпіс бала болса, бұрын республикалық статусы бар кезде 220-ға дейін жеткен екен. Республика көлемінде ашылған ең бірінші мектеп-интернат.
– Сонда мұндай интернат республика бойынша Шымкентте ғана бар ма?
– Жо-жоқ, қазір бар ғой. Әр облыста бар. Қазір Түркістанда, Леңгірде бар. Олардың білім стандарты нашар еститін балаларға арналған. Бұл жер естімейтін балаларға арналған. Нашар еститін балалар мен естімейтін балалардың оқу стандарты әр алуан. Типтік оқу жоспары да екі түрлі.
– Бұл балалардың өз әлемі бар деп жатырсыз ғой. Жалпы, мұндай диагноз неден болады екен? Өзіңіз ізденіп көрдіңіз бе?
– Бізге келген әр баланың ауру картасы жазылады. Естімеушілік бұл тұқымқуалаушылықтан болады. Жүре келе пайда болғандары да бар. Әке-шешесі естімейтіндердің балалары да мүлдем естімейтін болып туылады. Жүре пайда болғаны кішкентай кезінде екпеден немесе тұмау, менингит ауруларының асқынысы салдарынан болуы мүмкін. Бірақ олардан туған бала көбінде сөйлейді, естиді. Мысалы, 2024 жылы Нұрсая Елікбаева дейтін тәлімгер қызды жұмысқа қабылдадым. Өте алғыр қыз. Мектепті жақсы оқыған, Таразда университетті қызыл дипломмен бітіріп келген. Бірақ әке-шешесі естімейді. Осы жердің түлектері екен. Сөйтіп әке-шешесінің оқыған жерінде жұмыс істесем деп келіпті. Ым-ишара тілін керемет біледі. Балалармен тез тіл табысып кетті. Мамандығы –логопедия. Бізде сурдопедагог болып жұмыс істеп жатыр.
Мөлдір Кенжебай,
Шымкент